— Hania, możesz mi wytłumaczyć, co to znaczy być demiseksualną? Ciągle to słyszę, ale nie rozumiem — zapytała mnie niedawno przyjaciółka podczas kolacji.
— A powiedz mi, czy kiedykolwiek patrzyłaś na kogoś obcego i od razu czułaś pociąg fizyczny? — odpowiedziałam pytaniem.
— No jasne, przecież to normalne! — zaśmiała się.
— Właśnie. A teraz wyobraź sobie, że takiego spontanicznego pociągu do nieznajomych po prostu nie odczuwasz. Że żeby ktoś stał się dla ciebie atrakcyjny fizycznie, musisz go najpierw poznać, zaufać mu, stworzyć z nim więź.
Tak zaczęła się nasza rozmowa o demiseksualności — orientacji, która wciąż pozostaje dla wielu osób zagadką. Dziś chciałabym podzielić się z wami wszystkim, co o niej wiem, zarówno z perspektywy edukatorki, jak i z rozmów z osobami demiseksualnymi. W budowaniu intymności, niezależnie od orientacji, warto pamiętać o bezpieczeństwie, które jest fundamentem każdej zdrowej relacji.
Czym jest demiseksualność i jak ją rozpoznać?
Demiseksualność to orientacja seksualna, w której pociąg seksualny pojawia się dopiero po nawiązaniu głębokiej więzi emocjonalnej z drugą osobą. Innymi słowy, osoby demiseksualne nie odczuwają pociągu seksualnego do nieznajomych czy znajomych, z którymi nie mają silnej relacji.
Jak to rozpoznać? Wyobraź sobie, że idziesz ulicą i widzisz atrakcyjną osobę. Większość ludzi może poczuć natychmiastowy pociąg fizyczny, pomyśleć „ale seksowny facet” czy „jaka piękna kobieta”.
Osoba demiseksualna prawdopodobnie zauważy, że ktoś jest obiektywnie atrakcyjny, ale nie poczuje tego wewnętrznego „wow, chciałabym z nim/nią być”. Demiseksualizm charakteryzuje się właśnie tym specyficznym sposobem odczuwania pociągu.
To nie znaczy, że osoby demiseksualne są mniej „namiętne” czy mają słabsze libido. Po prostu ich pociąg działa inaczej — potrzebuje fundamentu w postaci więzi, zaufania i głębokiej znajomości drugiej osoby. Gdy już dojdzie do zbliżenia, ważne jest również komfortowe środowisko i odpowiednie nawilżenie, które pozwoli na pełne delektowanie się intymnością.
Jak osoba demiseksualna odczuwa pociąg seksualny?
Pociąg seksualny u osób demiseksualnych rozwija się stopniowo, jak dobrze wino. Najpierw musi pojawić się zainteresowanie drugą osobą — jej charakterem, pasjami, sposobem myślenia. Demiseksualne osoby potrzebują czasu na poznanie partnera.
Potem przychodzi czas na budowanie zaufania, dzielenie się przemyśleniami, poznawanie siebie nawzajem w różnych sytuacjach. Pociąg seksualny dopiero wtedy zaczyna się rozwijać.
Dopiero gdy więzi emocjonalnej osiągnie odpowiednią głębokość — a może to potrwać tygodnie, miesiące, a czasem nawet lata — pojawia się pociąg fizyczny. I tu uwaga: gdy już się pojawi, może być równie intensywny jak u osób o innych orientacjach seksualnych.
To nie jest „pociąg light” czy „pociąg z przymusu”. Jedna z moich rozmówczyń opisała mi to tak: „To jakbym miała wyłącznik, który włącza się dopiero wtedy, gdy naprawdę kogoś poznam. Ale gdy się już włączy, to płonę jak zapałka”.
Myślę, że to pięknie oddaje specyfikę demiseksualności — nie oznacza ona braku pasji, ale inne warunki jej zaistnienia. Gdy ta pasja się rozwinie, warto zadbać o intymne dodatki, jak seksowną bieliznę, która podkreśla zmysłowość momentu.
Czy demiseksualność to to samo co aseksualność?
To pytanie słyszę bardzo często, i rozumiem dlaczego powstaje zamieszanie. Demiseksualność jest częścią spektrum aseksualnego, ale nie jest tożsama z aseksualnością.
Osoby aseksualne generalnie nie odczuwają pociągu seksualnego do innych ludzi, niezależnie od tego, jak dobrze ich znają. Gdy mówimy o orientacji seksualnej osób aseksualnych, mamy na myśli brak lub bardzo ograniczony pociąg seksualny.
Osoby demiseksualne natomiast mogą odczuwać bardzo silny pociąg seksualny, ale tylko wobec osób, z którymi mają głęboką więź emocjonalną. To jak różnica między tym, że ktoś w ogóle nie lubi pizzy, a tym, że lubi ją tylko z bardzo konkretnych składników i przygotowaną na określony sposób.
Spektrum aseksualne jest szerokie i obejmuje różne sposoby doświadczania (lub jego braku) pociągu seksualnego. Demiseksualność to jeden z punktów na tym spektrum, ale zdecydowanie nie oznacza całkowitego braku zainteresowania seksem czy romantyzmem.
Jak zweryfikować, czy jestem osobą demiseksualną?
Jeśli zastanawiasz się, czy możesz być osobą demiseksualną, oto kilka pytań, które mogą ci pomóc w samorefleksji i rozpoznaniu swojej orientacji. Czy znajomi często mówią o tym, jak atrakcyjny jest jakiś aktor czy modelka, a ty czujesz się jak z innej planety?
Czy potrzebujesz naprawdę dobrze poznać kogoś, zanim zaczniesz myśleć o nim w kontekście romantycznym czy seksualnym? Czy randki w ciemno czy aplikacje randkowe wydają ci się dziwne i niezrozumiałe?
Czy twoi przyjaciele dziwią się, że nie masz „typu” jeśli chodzi o wygląd, bo dla ciebie liczy się przede wszystkim osobowość? Czy twoje największe zauroczenia zaczynały się od przyjaźni?
Pamiętaj jednak, że to tylko wskazówki, nie definitywne kryteria. Orientacja seksualna to bardzo osobista sprawa, i tylko ty możesz określić, jak najlepiej opisać swoje doświadczenia. Nie ma testu, który da ci jednoznaczną odpowiedź — jest tylko twoja własna introspekcja i obserwacja własnych reakcji.
Warto też pamiętać, że eksploracja własnej seksualności może wymagać czasu i eksperymentowania z różnymi delikatnymi akcesoriami, które pomogą w poznaniu własnych preferencji.
Jakie wyzwania napotykają osoby demiseksualne w związkach?
Życie uczuciowe osób demiseksualnych może być jak jazda pod prąd na autostradzie miłości. Żyjemy w kulturze, gdzie pociąg fizyczny często jest pierwszym krokiem w budowaniu relacji. Tymczasem osoby demiseksualne potrzebują odwrotnej kolejności — najpierw poznanie, potem pociąg.
Aplikacje randkowe to dla nich często istne pole minowe. Jak swipe’ować w prawo czy w lewo, gdy nie odczuwasz pociągu na podstawie zdjęcia? Jak wyjaśnić potencjalnemu partnerowi, że potrzebujesz czasu na rozwinięcie zainteresowania fizycznego?
Kolejnym wyzwaniem jest różnica w tempie budowania intymności. Partner może być już gotowy na intymność fizyczną po kilku randkach, podczas gdy osoba demiseksualna wciąż buduje tę emocjonalną więź, która jest dla niej warunkiem koniecznym pociągu.
To może prowadzić do nieporozumień, frustracji i poczucia odrzucenia po obu stronach. W takich sytuacjach warto rozważyć wykorzystanie produktów stworzonych specjalnie dla par, które mogą pomóc w stopniowym budowaniu intymności w komfortowym tempie.
Czy demiseksualny oznacza brak pociągu fizycznego?
Absolutnie nie! To jeden z najczęstszych mitów o demiseksualności. Osoby demiseksualne mogą odczuwać bardzo intensywny pociąg fizyczny i mieć bogate życie seksualne. Różnica polega na tym, że ten pociąg potrzebuje „odpowiedniego gruntu” — głębokich więzi emocjonalnych.
Kiedyś rozmawiałam z parą, gdzie jedna osoba była demiseksualna. Jej partner na początku relacji martwił się, że „nie jestem dla niej wystarczająco atrakcyjny”. Dopiero po czasie zrozumiał, że jej brak początkowego zainteresowania fizycznego nie miał nic wspólnego z jego wyglądem.
Gdy ta więź się rozwinęła, ich życie intymne stało się bardzo satysfakcjonujące dla obu stron. Wręcz przeciwnie — wielu osobom demiseksualnym udaje się budować wyjątkowo głębokie i namiętne relacje, bo ich pociąg fizyczny jest mocno zakorzeniony w więzi emocjonalnej.
Niektóre pary odkrywają też, że eksperymenty z różnymi dodatkami zwiększającymi wrażenia mogą jeszcze bardziej pogłębić ich intymność.
Jak rozmawiać z partnerem o swojej demiseksualności?
Rozmowa o orientacji seksualnej z partnerem może być stresująca, ale jest niezwykle ważna dla zdrowej relacji. Zacznij od edukacji — wyjaśnij, czym jest demiseksualizm, używając prostych słów i konkretnych przykładów.
Możesz powiedzieć coś w stylu: „Potrzebuję głębokiej więzi emocjonalnej, żeby poczuć pociąg fizyczny. To nie znaczy, że cię nie pragnę — po prostu mój pociąg buduje się inaczej”. Bądź konkretna w swoich potrzebach — jeśli potrzebujesz więcej czasu na budowanie intymności, powiedz o tym wprost.
Jeśli wolisz poznawać się poprzez rozmowy i wspólne aktywności niż przez fizyczną bliskość na początku, to również komunikuj jasno. Pamiętaj, że partner nie jest jasnowidzem.
Równie ważne jest słuchanie potrzeb partnera i wspólne wypracowanie kompromisów. Może będziecie musieli znaleźć sposób na zaspokojenie jego potrzeby bliskości fizycznej, jednocześnie respektując twoje tempo. Otwarta komunikacja i cierpliwość to klucz do sukcesu w takich relacjach.
Czasem pomocne może być także wprowadzenie elementów zwiększających bliskość, jak zmysłowej bielizny, która pomoże stopniowo budować atmosferę intymności.
Czy osoby demiseksualne mogą być jednocześnie hetero- lub homoseksualne?
Tak, absolutnie! Demiseksualność określa, JAK ktoś odczuwa pociąg seksualny, ale nie określa, do KOGO ten pociąg może być skierowany. To są dwa różne wymiary orientacji seksualnej.
Osoba demiseksualna może być heteroseksualna, homoseksualna, biseksualna, panseksualna czy mieć jakąkolwiek inną orientację romantyczną. Na przykład, demiseksualna kobieta heteroseksualna będzie odczuwać pociąg fizyczny tylko do mężczyzn, ale dopiero po nawiązaniu z nimi głębokiej więzi emocjonalnej.
Demiseksualny mężczyzna homoseksualny będzie potrzebował tej samej więzi emocjonalnej, ale tylko z innymi mężczyznami. Dlatego często słyszysz określenia typu „demiseksualna heteroseksualna” czy „demi-biseksualny”.
To sposób na precyzyjne opisanie swojej orientacji na obu płaszczyznach. W końcu człowiek to skomplikowana istota, i nasze sposoby kochania też mogą być złożone!
Jakie mity krążą o demiseksualności i dlaczego są nieprawdziwe?
Och, mitów jest mnóstwo! Jeden z najczęstszych to „każdy przecież tak ma” lub „to normalne, że trzeba kogoś poznać”. Ale nie, to nie jest uniwersalne doświadczenie. Większość ludzi może poczuć pociąg fizyczny do nieznajomej osoby w windzie, na ulicy czy w barze.
Dla osoby demiseksualnej to praktycznie niemożliwe. Inny mit to „demiseksualność to wymówka dla osób, które nie chcą przyznać, że mają problemy z seksualnością”. To krzywdzące i nieprawdziwe.
Demiseksualność to po prostu inny sposób funkcjonowania, nie defekt czy zaburzenie wymagające „naprawy”. To różnorodność ludzkiej seksualności, nie patologia. Słyszę też często „osoby demiseksualne to prudes’y” albo „po prostu są nieśmiałe”.
To kompletnie mijanie się z prawdą. Nieśmiałość to cecha charakteru, demiseksualność to orientacja. Osoba demiseksualna może być bardzo otwarta na sex i bardzo odważna — po prostu jej pociąg działa według innych zasad.
Gdy już poczuje się komfortowo z partnerem, może z łatwością eksplorować różne aspekty intymności, w tym zabawki zwiększające przyjemność obu stron.
Gdzie znaleźć wsparcie jako osoba demiseksualna?
Internet to prawdziwa kopalnia wsparcia dla osób demiseksualnych. Grupy na Facebooku, fora dyskusyjne, społeczności na Reddit — tam możesz znaleźć ludzi, którzy przechodzą przez podobne doświadczenia. Czasem zwykła rozmowa z kimś, kto cię rozumie, może zdziałać cuda dla twojego poczucia własnej wartości.
Jeśli potrzebujesz profesjonalnego wsparcia, szukaj terapeutów specjalizujących się w tematyce różnorodności seksualnej. Nie każdy psycholog czy seksuolog będzie miał wiedzę o demiseksualności, więc warto zapytać wprost o ich doświadczenie z tą tematyką.
Pamiętaj też o edukacji najbliższych. Czasem warto podzielić się z przyjaciółmi czy rodziną informacjami o demiseksualności. Nie musisz się nikomu „coming outować”, jeśli nie chcesz, ale jeśli zdecydujesz się na otwartość, przygotuj się na pytania i bądź cierpliwa.
Ludzie często potrzebują czasu, żeby zrozumieć coś, co jest inne od ich własnego doświadczenia. Demiseksualność to piękna część spektrum ludzkiej seksualności, która pokazuje, jak różnorodne mogą być nasze sposoby kochania i pożądania.
Jeśli rozpoznajesz siebie w tym opisie, wiedz, że nie jesteś sama/sam, nie ma z tobą nic „nie tak”, a twój sposób odczuwania pociągu jest równie ważny i wartościowy jak każdy inny. Gdy już znajdziesz odpowiednią osobę i rozwiniesz z nią więź, pamiętaj o odpowiedniej oprawie, która pomoże w pełni cieszyć się intymnością.
W świecie, który często stawia na szybkość i powierzchowność, demiseksualność przypomina nam o sile głębokich więzi i autentycznego poznawania drugiej osoby. I to naprawdę piękne, nie uważasz?
Najczęściej zadawane pytania o demiseksualność
Czy demiseksualność można „wyleczyć” lub zmienić?
Nie, demiseksualność nie jest chorobą ani zaburzeniem, więc nie wymaga „leczenia”. To naturalna orientacja seksualna, która jest częścią tożsamości danej osoby. Próby zmiany orientacji seksualnej są nie tylko nieskuteczne, ale mogą być również szkodliwe dla zdrowia psychicznego. Demiseksualista po prostu odczuwa pociąg w inny sposób.
Ile czasu potrzebuje osoba demiseksualna, żeby poczuć pociąg seksualny?
Nie ma uniwersalnych ram czasowych – może to być kilka miesięcy, rok, a czasem nawet dłużej. Wszystko zależy od indywidualnych potrzeb danej osoby i tempa budowania więzi emocjonalnej. Ważne jest, aby nie pressować ani siebie, ani partnera w tej kwestii. Satysfakcja z seksu wiąże się z poczuciem komfortu i bliskości.
Jak osoby demiseksualne radzą sobie z aplikacjami randkowymi?
Wiele demiseksualnych osób unika aplikacji opartych głównie na wyglądzie, wybierając te, które pozwalają na szersze przedstawienie się (jak OkCupid czy Bumble z rozbudowanymi profilami). Niektóre wolą poznawać ludzi w naturalnych sytuacjach – przez hobby, pracę czy znajomych. Atrakcyjność fizyczna nie jest dla nich głównym czynnikiem.
Czy można być demiseksualnym tylko w niektórych relacjach?
Orientacja seksualna jest względnie stała, ale każda relacja może rozwijać się w innym tempie. Osoba demiseksualna zawsze będzie potrzebować więzi emocjonalnej do poczucia pociągu fizycznego, ale intensywność i czas potrzebny na zbudowanie tej więzi może się różnić między partnerami. Pojawiają się głosy, że to naturalna różnorodność w doświadczaniu intymności.
Czy istnieje różnica między demiseksualnością a demiromantycznością?
Tak, to różne aspekty orientacji. Demiseksualność dotyczy pociągu seksualnego, który pojawia się po nawiązaniu więzi emocjonalnej. Demiromantyczność odnosi się do uczuć romantycznych, które również rozwijają się dopiero po głębszym poznaniu osoby. Można być jednocześnie demi w obu aspektach lub tylko w jednym. Emocjonalna więź jest kluczowa w obu przypadkach.
Jak wyjaśnić demiseksualność sceptycznym znajomym lub rodzinie?
Używaj konkretnych przykładów i analogii – możesz porównać to do preferowania książek, które trzeba przeczytać, zanim się je pokocha, zamiast oceniania po okładce. Podkreśl, że to nie jest wybór ani faza, ale naturalny sposób odczuwania pociągu. Bądź cierpliwa – niektórym ludziom potrzeba czasu na zrozumienie. Możesz wyjaśnić, że to część spektrum orientacji seksualnych, a definicja jest jasna i naukowa.
Bibliografia
- Decker, J. (2015). The Invisible Orientation: An Introduction to Asexuality. Skyhorse Publishing.
- Brotto, L. A., & Yule, M. A. (2017). Asexuality: Sexual Orientation, Heterogeneity, and Change. Current Sexual Health Reports, 9(3), 155–163.
- Bullough, V. L., & Bullough, B. (1994). Human Sexuality: An Encyclopedia. Garland Publishing.
- Prause, N., & Graham, C. A. (2007). Asexuality: Classification and Characterization. Archives of Sexual Behavior, 36(3), 341–356.
- American Psychological Association (APA) – Definitions of Sexual Orientation.
- Bogaert, A. F. (2012). Understanding Asexuality. Rowman & Littlefield.
- Planned Parenthood – Demisexual Definition and Sexual Spectrum.
